|1622505|mxw|لینک مستقیم فایل|لینک دانلود و خرید پایین توضیحات دسته بندی : پاورپوینت نوع فایل : .ppt ( قابل ويرايش و آماده پرينت ) تعداد اسلاید : 11 اسلاید قسمتی از متن .ppt : بنام حق مارتین هایدگر Martin Heidegger سیر اندیشه های شهرسازی از نگاه مارتین هایدگر اندیشیدن خود را به ا...
با سلام و خیر مقدم،در این پست توضیحات فایل پاورپوینت andishehaye shahrsazi قابل رویت می باشد برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه نمایید.

⚡دانلود

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : .ppt ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد اسلاید : 11 اسلاید

قسمتی از متن .ppt :

بنام حق

مارتین هایدگر

Martin Heidegger

سیر اندیشه های شهرسازی از نگاه مارتین هایدگر

اندیشیدن خود را به اندیشه‌ای يگانه سپردن است. انديشه‌اي که روزی هم چون ستاره‌ای بر بام آسمان خواهد درخشید.‌

«مارتین هایدگر»

زندگینامه:

مارتین هایدگر (Martin Heidegger) فیلسوف و شاعر آلمانی ، در سال ۱۸۸۹ (میلادی) در روستای مسکیرش (Messkirche) در بادن- ورتمبورگ، در جنوب غربی آلمان و در دل کوهستان آلپ، و در خانواده‌ای تهیدست، سنت گرا و کاتولیک به دنیا آمد، و در سال ۱۹۷۶ (میلادی) در شهر فرایبورگ درگذشت. هایدگر هرگز پیوند (تعلق خاطر) خود را با روستای خود نگسست.

تصویر1: مسکیرش در شهر فرایبورگ زادگاه هایدگر

تصویر 2: مسکیرش در شهر فرایبورگ آرامگاه هایدگر

بن مایه های فکری آغازین هایدگر بر گرفته از فلسفه کانت و هگل،... می باشد. وی یکی از معروفترین فیلسوفان قرن بیستم بود. او با شیوه‌ای نوین به تامل درباره وجود پرداخت. اندیشه‌های هایدگر بر دیدگاه‌های بسیاری از فلاسفه پس از تجدد مانند اگزیستانسیالیسم، ساختارشکنی،... اثر گذاشت و رقم‌زننده مایه‌های فکری بسیاری از متفکران از جمله میشل فوکو، ژاک دریدا، هانا آرنت، لئو اشتراوس، هربرت مارکوزه و هانس-گئورگ گادامر بوده است. از مهم‌ترین کتاب‌های او در فلسفه اثر هستی و زمان است. او در این کتاب به نقد تاریخ فلسفه غرب که به تعبیر هایدگر همان تاریخ متافیزیک است، پرداخته است و در پی طرح افکندن هستی‌شناسی تازه‌ای است که خود آن را هستی‌شناسی بنیادین می‌خواند؛ چرا که نزد او تاریخ متافیزیک، تاریخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه موجودانگاری است. مقصود هایدگر از این تعبیر آن است که تاریخ کنونی فلسفه، با آمیختن موجودشناسی و وجودشناسی، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازمانده است.

بخش مهمی از زندگی هایدگر به عنوان استاد دانشگاه، یا در اتاق کارش در خانه‌ی فرایبورگ، یا در کلبه روستایی‌اش در توتنائوبرگ، گذشت. مدتی نیز عضو حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (که بعد ها به نام حزب نازی تبدیل شد) بود و بعدها هایدگر از این کار خود با عنوان "حماقت بزرگ من" یاد کرد.

زندگی علمی(آکادمیک):

هایدگر یکی از شاگردان ادموند هوسرل که رییس دانشگاه هم بود به شمار می رود، پایان نامه‌ی دانشگاهی هایدگر "نظریه دونس اسکاتوس در مورد مقوله‌ها و معنا" که در 1915 چاپ شد. کار دانشگاهی هایدگر با تدریس در رشته‌های یزدان‌شناسی کاتولیک و فلسفه در دانشکده‌ی فلسفه‌ی دانشگاه فرایبورگ در 1915 شروع شد، و با درس‌های مهمی درباره پدیدار‌شناسی، هرمنوتیک واقع بودگی، زمان، و بررسی نو آورنه‌ی تاریخ فلسفه، در دو دانشگاه فرایبورگ و ماربورگ، در سالهای بعد، پیش رفت. در سال 1927 مشهورترین اثر فلسفی او با عنوان sein und zeit یا هستی و زمان منتشر شد. در آغاز دهه‌ی 1930 هایدگر با بازنگری در شماری از مبانی کار فکری‌اش، راهی تازه در اندیشیدن به هستی را در پیش گرفت که پس از طی مرحله‌ای که به «دوران دگرگونی» مشهور شده، به دستاورد‌هایی جدید منجر شد. مهمترین متنی که در حکم جمع بندی آراء فلسفی هایدگر در نخستین دوره‌ی کار فکری او به شمار می‌رود "هستی و زمان‌" است.

با آثار هایدگر، پدیدار شناسی تاویلی پدید آمد که به پیدایش هرمنوتیک مدرن (دانش تاویل) در ادبیات و هنر جدید انجامیده است. این واقعیت های چندگانه در زبان منعکس می شود که بیانگر شهود و ادراک ما از واقعیت است. پس به قول هایدگر، هستی ما زبان گونه است و ما فقط در زبان زندگی می کنیم. از این نظر هرگونه فعالیت ما در روی زبان نوعی تفسیر و تاویل واقعیت است، و کل شناخت نیز، چیزی جز تاویل واقعیت ها نیست. بر پایه همین نحوه نگرش است که فلسفه هایدگر، پدیدارشناسی تاویلی نام گرفته است و در واقع تاویل، کشف معانی نهفته در زبان است، که خود تجسم معنای هستی آدمی و جهان زندگی است.

اعتقاد:

هایدگر به کلیسا نمی‌رفت، و معلوم نبود که در پایان عمر به کدام آیین مسیحی اعتقاد دارد. آشکارا از هر بحث دینی طرفه می‌رفت، هایدگر خودش با مذهب کاتولیک بزرگ شد. و در یکی از حوزه‌های دینی درس خواند و می‌خواست کشیش شود که نقد عقل محض (critique of rue reason ) کانت را خواند و پس از مشاهده استدلال‌های کانت با او هم عقیده شد که براهین وجود خدا هیچ کس یک متقن نیست. بنابراین، به دانشگاه رفت و چندی علوم طبیعی و بعد فلسفه خواند و، به این ترتیب، آدمی شد بدون هیچ ایمان دینی مشخص. خودش گفته است من شخصی هستم "بی خدا" godless ، و گویی می‌خواسته بگوید تقدير این بوده که به چنین سر نوشتی دچار شوم. ولی اضافه می‌کند: "با این همه، شاید بی‌خدایی من به خدا نزدیکتر باشد تا خدا‌پرستی فلسفی"، و پیداست که این اعتقاد راسخ را از کانت گرفته و همچنان نگهداشته است که کسی از راه دلایل یا براهین عقلی به خدا نمی‌رسد. "رو به سوی خدا داشتن" ما بسیار با یقین تفاوت دارد. هایدگر نه ملحد و منکر وجود خداست و نه خدا پرست؛ متفکری است که راه را برای فهم تازه‌ای از این امر هموار می‌کند که متدین بودن به چه معناست.

جزییات بیشتر📜